به دست هجر تو زارم تو نیز می دانی

طمع به وصل تو دارم، تو نیز می دانی

چو در دل آمد عشق تو و قرار گرفت

نماند صبر و قرارم، تو نیز می دانی

نهفته شد گل، و بلبل پرید از چمنم

بدرد خستهٔ خارم، تو نیز می دانی

به ناله باز سپیدم، بسان فاخته شد

به کوهسار چو سارم، تو نیز می دانی

انار بودم خندان، بران عقیق لبت

کنون چو شعلهٔ نارم، تو نیز می دانی

انار عشق تو بودست شمس تبریزی

که برد بر سردارم، تو نیز می دانی